Para a Alicia, que sei que gosta moito de Lluis Llach e é unha das escasas coincidencias que temos. Por que se tivo que retirar dos escenarios e así impedirnos que o poidamos ir ver xuntiños a algún concerto? :(
Para o Gon, aínda que me dá que non terá paciencia para terminar de velo en youtube.
Para o Fran, porque non estou certo de se coñece a Lluis Llach e confío en que lle encante.
Para o Paulo, con quen teño pasado tardes e días escoitando os seus discos.
Para o Marcelo, que mo descubriu na adolescencia.
Para o Rubén, que me acolleu e acompañou ao primeiro concerto da Llach ao que fun na miña vida, coido que no San Froilán do 97.
É exemplar como algúns pobos manteñen as súas vítimas na memoria. Imaxinádesvos un acto semellante en homenaxe e recordo por exemplo de Moncho Reboiras? Canta xente sabe tan sequera do asasinato de Moncho Reboiras ou de Amador e Daniel no final do franquismo?
Por certo, o PP está hoxe co seu congreso. Como me fai lembrar iso outros versos de Llach:
Ara són més polits que els seus pares
i es disfressen amb plomes de Harvard
però si arriba el poder, adéu Proust, adéu Brecht...
Nenhum comentário:
Postar um comentário