A felicidade que (non) foi

Unha das miñas lecturas desta Semana Santa foi Una palabra tuya, de Elvira Lindo. Debo a recomendación (e o empréstito) do libro a un bo amigo, que acertou de pleno pensando que me ía cativar esa historia.

Nun momento no que a protagonista, Rosario, recorda algo do seu pasado cara ao que ten sensacións ambivalentes, reflexiona:

Qué raros son los recuerdos que nos hacen disfrutar de una felicidad de la que no nos dimos cuenta y con la que no fuimos felices.

Que ben expresada esa sensación tan trampeira que é a nostalxia!

Non me estraña que un psicanalista lacaniano como Hilario Cid dixese que "a nostalxia para nós non é máis que un gozo un pouco idiota".