O combate cívico

Artigo publicado hoxe no Terra e Tempo dixital:

O combate cívico

Esta semana que entra chega ás librarías unha compilación de diferentes textos da miña autoría sobre a situación da lingua galega. Coa obra, que ten o título retranqueiro En castellano no hay problema, pretendo ofrecer máis munición para este combate cívico en que nos encontramos na defensa do noso idioma.

Ao ordenar o libro para dalo ao prelo tiven sensacións ambivalentes. En primeiro lugar, ao reler artigos que falan de accións desenvoltas hai xa algúns anos, sentín a satisfacción de me saber parte dun amplo traballo colectivo para restaurar a lingua de noso e incorporala aos diferentes ámbitos nos que está proscrita ou minorizada. Que non borren da historia a existencia deste activismo de milleiros de galegas e galegos, pois non é por falta de demanda e de explicitar alternativas que a lingua da Galiza segue discriminada e minorizada.

Memoria e acción

Mais, ao mesmo tempo, tamén me abordou a preocupación por constatar que mesmo textos escritos hai dez ou quince anos ou teñen unha vixencia enorme ou -o que é moito máis desacougante- as súas reivindicacións semellan hoxe aínda máis utópicas. Lembremos que o movemento social conseguiu éxitos como a estrea de filmes en galego nas salas comerciais ou o compromiso de entidades financeiras para se galeguizaren, mais que presións institucionais posteriores frustraron a consolidación deses logros. Debo dicir -porque hai quen presenta os mandatos de Fernández Albor ou Fraga Iribarne como se fosen tempos idílicos- que non me refiro só ao actual goberno de Núñez Feijóo.

Xa que esta obra pretende ser útil e operativa para o combate actual, a maioría das súas páxinas abordan os acontecementos dos últimos anos. Así, nuclean o volume a política lingüística do bipartito coas súas luces e sombras, o deseño dun novo movemento galegófobo, a crítica dos que negan a preocupante situación social do galego ou mesmo cuestións tan actuais como o que supón o decretazo.

Este volume é, en fin, un contributo -xunto con outros moitos libros e (o máis importante, o fundamental) accións sociais- a este momento de emerxencia nacional en que se encontra a nosa cultura. Cómpre que nos movamos como nunca, que combatamos o discurso do racismo lingüístico e, sobre todo, que actuemos como falantes conscientes e leais á lingua que nos une como galegas e como galegos.