Hoxe, cos compañeiros e compañeiras de Queremos Galego da Estrada

A Coruña rabuña

Hoxe é a presentación do libro En castellano no hay problema na Coruña. Será ás 20 h na Casa Museo Casares Quiroga (rúa Panaderas, 12), coa compaña de Manuel Rivas, Iria Taibo e Manuel Bragado. Con motivo desta presentación, ás 13.15 de hoxe RNE emitirá unha entrevista comigo na súa desconexión para toda Galiza. As outras presentacións do volume esta semana serán mañá na Estrada e pasado en Noia.

Onte foi o Día do Orgullo, que puiden festexar entre amigos o pasado sábado tamén na cidade da Coruña. Para recordalo neste blog, déixovos coa mesma canción que o Paulo puña no seu facebook, "Proud", de Heather Small, que eu coñecín no primeiro capítulo da serie Queer as Folk:



Póñovos tamén aquí, por se non a coñecedes, a primeira valoración da Mesa sobre a sentenza do Tribunal Constitucional a respecto do Estatut catalán.

Ai, a honra!

Gloria Lago, a histriónica portavoz dese movemento con tan pouca implantación social como desmedido eco mediático que é Galicia Bilingüe, denunciou Galiza Nova por "deshonrala" e reclama unha indemnización de 30.000 euros. O motivo é unha noticia do boletín vigués desta organización xuvenil, na que fornecen unha grave información que recolleron entre o estudantado dese centro e que debería ser motivo dunha inspección.

Algún amigo dicíame que debería denunciar eu a Galicia Bilingüe aplicando os seus mesmos esquemas, só que con máis razón. Até hai un ano, cando alguén me enviaba unha ligazón indicándome os insultos que proferían contra min na páxina web desa entidade, aínda entraba para ver como me chamaban "nazi", "Carlos Collón", dicían que o meu problema é "que pierde aceite", facían montaxes nas que me casaban con Feijóo, nas que me puñan na cadea, nas que me colocaban a cabeza de Homer Simpson... Supoño que aos moderadores desa páxina web non lles parecía que iso é desnhonrarme e por iso mantiveron todas estas barbaridades. Agora, aínda que me envíen ligazóns, xa paso de vez de perder o tempo en ver iso, nin aínda que sexa por me rir un pouco. Daquela non denunciei por non lle dar máis importancia a este movemento da que ten, aínda que talvez debería valoralo en serio tendo en conta as súas actuacións inquisitoriais.

Seguramente a denuncia de Lago proveña da súa progresiva falta de influencia, que a leva a necesitar converterse de novo en protagonista e vítima de non se sabe que conspiración. No entanto, o que non podemos permitir é que se criminalice a defensa da lingua e a denuncia pública e cívica das actuacións inxustas. Por iso, non faltarei á concentración diante dos xulgados novos de Vigo a vindeira cuarta feira, 1 de xullo, ás 10 da mañá, so o lema "Pola liberdade de expresión, polo dereito a falarmos en galego".

Ao mesmo tempo, continuemos con forza e intelixencia actuando na defensa do noso idioma. Por unha banda, lembremos que aínda está activa a campaña de Queremos Galego sobre educación infantil; pola outra, anímovos a que apoiedes o proxecto Abertos ao Galego, promovido pola Mesa e sobre cuxa concreción falo esta semana no meu artigo en Galicia Hoxe.

Lois Pereiro para o Día das Letras 2011

Acabo de chamar ao meu amigo Gon para felicitalo, porque el era dos que apostaba para que lle dedicasen o Día das Letras a Lois Pereiro. O meu apoio particular era para Ricardo Carvalho Calero, quen me parece inxusto que aínda non fose homenaxeado pola Academia Galega. No entanto, penso que agora o que cómpre é centrármonos en todo o que ten de positivo -que é moito- a escolla deste poeta tan reivindicado polas novas fornadas de escritores.

Hai uns días, collín de entre os libros que gardo na casa de miña nai en Ribeira os dous de Lois Pereiro para relelos. Entre unhas cousas e outras, aínda os tiña aquí ao carón do portátil sen reabrir. Botándolle un ollo agora por riba, vexo que na miña lectura destas obras en 1997 marcara dous poemas, pertencentes ao volume Poesía última de amor e enfermidade 1992-1995:

Un soño alleo repetido

O certo é que teño a impresión ás veces
que se fai máis patente cada día
de que pese ás evidencias en contra
debín morrer daquela

e estou vivindo un soño repetido
nas noites dos que me seguen querendo

outono, 95

Poderíano escoller como epitafio

Cuspídeme enriba cando pasedes
por diante do lugar no que eu repouse
enviándome unha húmida mensaxe
de vida e de furia necesaria

outono, 95

Hoxe, Soutomaior e Marín

Hoxe toca a presentación en Soutomaior do libro En castellano no hay problema. Será ás 20.30 h no multiusos de Arcade, organizado polo grupo de traballo local de Queremos Galego e coa compaña de Nacho Carballal e Manuel Bragado. Seica a esa mesma hora hai un partido do Mundial que desperta algo de expectación, mais competiremos con forza contra o waka-waka.

Despois, pola noite teremos o acto de entrega de premios de Queremos Galego de Marín.

Mañá falarei aquí máis polo miúdo destes actos.

A Xunta permite que os montes estean sen limpar este verán

Vía O Bichero, o blog de Luís Davila.

As primeiras letras

Velaquí o artigo desta semana en Galicia Hoxe, sobre a nosa lingua na educación infantil e, en xeral, nos nosos pequenos e nas nosas pequenas:

As primeiras letras
O galego na escola, un ben colectivo

“Temen que a nuestros propios hijos les enseñemos a volar”, canta Silvio Rodríguez na canción “Expedición”, dentro do seu disco do mesmo nome. Se quixésemos adaptar este verso aos tempos que nos toca vivir en Galiza, non abondaría con traducilo á nosa lingua. Teriamos que mudar a última palabra por outra moito menos metafórica, porén máis fundamental: “Temen que aos nosos propios fillos lles aprendamos a falar”.

Non me refiro, claro, só ao ámbito educativo, onde Alberto Núñez Feijóo está especialmente empecinado en reducir á mínima expresión a presenza do galego. No entanto, como demostran diferentes casos ao longo e largo do planeta, o ensino é unha condición necesaria mais non suficiente para o proceso de normalización dun idioma.

Para alén da escola, en todo o resto dos ámbitos da vida social dos nosos pequechos e das nosas pequechas, este goberno da Xunta actúa contra a nosa lingua, for por acción (p. ex., o caso dos Teletubbies) ou por omisión (ningunha medida na defensa do idioma galego desde marzo de 2009...). En pleno século XXI e despois de tres décadas de autonomía, unha crianza que ten como lingua familiar a propia de Galiza ten serias dificultades para acceder a xogos, filmes, cancións etc neste idioma, dependendo dun tremendo esforzo voluntarista dos pais que se poida corrixir parcialmente (e nada máis que parcialmente) esta situación.

Se Alberto Núñez Feijóo quixese ver con honestidade algún lugar onde haxa carencias de “liberdade lingüística” e onde debería tomar medidas compensatorias, debería comezar mirando para aquí. Mais, como calquera persoa que teña ollos na cara pode saber, a “liberdade lingüística” non é nada máis que un lema propagandístico cheo de hipocrisía para defender unha ofensiva política para a proscrición do galego. Unha ofensiva meditada, máis estratéxica que táctica, coa que perseguen a desaparición de Galiza como tal sociedade diferente, con cultura e historia de seu.

Sinalaba antes a escola como unha condición necesaria mais non suficiente para a revitalización dun idioma. En Galiza, a tal condición necesaria non era realidade xa antes do decretazo 79/2010, de forma máis grave e especial na etapa da educación infantil. É incríbel a capacidade que determinados medios de comunicación e poderes económicos teñen para facer ver o mundo ao revés e que haxa xente que continúe a falar da “imposición del gallego en la enseñanza”, cando a realidade dos centros é totalmente diferente.

Podería citar aquí datos extraídos de estudos elaborados pola Mesa pola Normalización Lingüística, mais é que xa o Consello da Cultura Galega, a Real Academia Galega e o propio Parlamento galego (por unanimidade, hai que subliñalo) elaboraron e aprobaron informes nos que sinalaban a mesma conclusión: nas etapas máis temperás da escolarización é onde menos presenza ten a nosa lingua. Contribúese así á castelanización dos falantes de galego e a que os nenos que chegan tendo como idioma inicial o castelán vexan o idioma de Galiza como algo foráneo e alleo. Seguro que moitas das persoas que ledes estas liñas podedes contar historias de nenas e nenos das cidades, ou mesmo dalgunhas vilas, que ao veren alguén falar a nosa lingua exclaman: “¡Mira, mamá, un gallego!” Estranxeiros na propia patria, como na denuncia rosaliana.

Co decretazo contra o galego, a situación empeora cualitativa e cuantitativamente, non só polas regresivas medidas que estipula (contra todo criterio pedagóxico ou construtivo), senón tamén pola negativa mensaxe gobernamental de que o idioma de Galiza non ten futuro.

Ante isto, cómpre que as nais e os pais ergan a súa voz na defensa de que os seus fillos e as súas fillas poidan ter unha educación en lingua galega. Por iso, non podo deixar de aproveitar este espazo para difundir unha proposta de texto elaborado por Queremos Galego, que se pode descargar desde o web desta plataforma cidadá. Esta campaña ten importantes dificultades de intendencia debido ao momento do curso no que estamos e ás carencias humanas e económicas de Queremos Galego, polo que é básico que nos impliquemos a nivel individual na súa divulgación. Xa que estas agresións colocan a nosa lingua nunha posición moi delicada de cara ao futuro, temos que estar á altura do momento en que nos encontramos.

Velaquí o formulario, dirixido ao conselleiro de Educación:

Comunícolle a miña solicitude para que me informen das medidas pedagóxicas que se van adoptar para que a miña filla / o meu fillo aprenda en galego, reforzando e afianzando o noso idioma propio.

A escola segue a ser unha institución fortemente castelanizante e a experiencia indica que, sen unha atención específica, os nenos falantes de galego perden o seu idioma, mesturándoo caoticamente nun xeito de castrapo que afecta gravemente á fixación da lingua. O resultado é que a nena ou o neno infravalora o seu idioma e acaba por abandonalo.

Pola súa banda, todos os estudos oficiais demostran que os nenos que entran na escola falando castelán non conseguen as competencias comunicativas en galego, pois a lingua propia continúa a estar desfavorecida a nivel social. Se xa antes existía este problema, co decreto 79/2010, esta situación agrávase, pois non se ofrecen as garantías para unha docencia mínima na lingua propia da nosa sociedade.

A Lei de normalización lingüística, que desenvolve o artigo 5 do Estatuto de Autonomía, sinala que o galego é tamén lingua oficial do ensino en todos os tramos educativos (art. 12) e que as autoridades arbitrarán as medidas encamiñadas a promover o uso progresivo do galego (art. 13). Ademais, a Carta Europea das Linguas Rexionais ou Minoritarias, ratificada polo Estado en 2001 e que forma parte do noso ordenamento xurídico constitucional, sinala no seu artigo 8 que os poderes públicos deben promover un modelo educativo con garantías para a lingua propia. Así mesmo, aínda que o decreto 79/2010 vulnera o dereito a unha formación escolar en galego, conculcando así dereitos lingüísticos individuais e colectivos, sinala no seu artigo 5 que se “procurará” que o alumnado adquira, de forma oral e escrita, o coñecemento das dúas linguas oficiais, mais sen determinar como.

Por todo isto, SOLICITO:
1. Que se me informe por escrito das medidas pedagóxicas que se van adoptar para que a miña filla / o meu fillo aprenda en galego, reforzando e afianzando o noso idioma propio.
2. Que se me garanta o dereito a dispor dun ensino en galego na etapa educación infantil, de acordo coa art. .8.1.a.i da Carta Europea de Linguas Rexionais ou Minoritarias e co disposto no art. 13.1 da Lei de normalización lingüística.
3. Que se me informe das medidas concretas de atendemento individualizado que a miña filla / o meu fillo vai recibir en lingua galega, de acordo co que o artigo 5.3 do decreto 79/2010 estipula.

Non reclamo estas medidas exclusivamente en beneficio da miña filla / do meu fillo. Teño en consideración que a lingua galega é patrimonio de todas e todos e, por tanto, tamén dos seus compañeiros e do profesorado. O esforzo especial que se faga desde a escola en favor da nosa lingua propia perseguirá un beneficio colectivo e non individual.

A Mesa lanza o certificado Abertos ao Galego

Hai moitos motivos polos que podemos escoller unha empresa, un comercio, un restaurante... Para unha parte da sociedade galega, entre os elementos que temos presentes na selección está se respectan ou non os nosos dereitos lingüísticos. Entendemos que apostar por quen aposta pola nosa cultura é unha forma de consumo responsábel.

Nesa liña, A Mesa pola Normalización Lingüística lanzou hoxe un certificado destinado a todas aquelas entidades que queiran manifestar o seu apoio á lingua de Galiza no ámbito socioeconómico. Trátase de Abertos ao Galego.

Anímovos a que poñades a páxina web deste proxecto entre as vosas favoritas e que consultedes como vai crecendo desde as 62 empresas actuais até crearmos unha extensa rede que alicerce con máis forza os nosos dereitos lingüísticos presentes. E tamén o noso futuro.

Pola miña banda, a nivel individual, como consumidor e cliente, manifesto desde xa que lle darei prioridade ás entidades que conforman este proxecto. Apoiar a quen usa o galego e o dinamiza é apoiar a quen nos apoia.

Movámonos polo galego na educación infantil

Descarga desde esta ligazón o escrito para cubrires se tes unha filla ou un fillo na etapa da educación infantil. Se non tes, move igualmente este formulario todo o que puideres para que chegue a todas as persoas interesadas. Temos pouco tempo e poucos medios para difundilo, así que debemos movernos todo o posíbel para que haxa ben de nais e pais que saiban que esta campaña está en andamento.

O documento está pensado para todas as familias que, falen galego ou castelán, desexen que o seu fillo ou a súa filla teña as garantías para unha educación en galego. Hai que subliñar isto porque o actual decreto non só dificulta que unha familia falante de galego poida ter ensino neste idioma para o seu fillo ou a súa filla, senón que imposibilita que un neno dunha familia falante de castelán poida adquirir competencias comunicativas en galego.

Ademais, desde a plataforma Queremos Galego anímase a todas as nais pais que respondan á pregunta formulada pola Consellaría de Educación: "EN GALEGO". A pregunta está formulada de tal xeito que non se quere ter en conta en que lingua se quere escolarizar ás fillas e fillas senón en que lingua falan as nais e pais e sen informar de que é o que se está a solicitar cando se responde a esa cuestión.

Acto de apoio ao profesorado e presentación en Lalín

Esta tarde participo en dous actos na defensa do noso idioma. En primeiro lugar, ás 18 h, nun evento con profesoras e profesores de materias para as cales Núñez Feijóo quere prohibir a docencia no noso idioma.

Neste acto teremos moi presentes as palabras do maxistrado Luís Villares, portavoz en Galiza de Xuíces para a Democracia, que aseverou nunha entrevista que "unha sanción por desobedecer o decreto do ensino poderíase impugnar por ilegal". As súas palabras son ben claras: "A suxección de todos ao ordenamento xurídico é ao seu conxunto, non unicamente ao decreto, que non convivé só, senón que está subordinado a leis que están por enriba como a de normalización lingüística e a Carta Europea das Linguas Rexionais e Minoritarias”. Por iso, "“posto a escoller a que norma se somete un, as de rango superior teñen que ser observadas sobre as de rango inferior cando estas contradin as outras, porque son nulas”.

Ás 20.30 h, continuaremos a falar destas cousas, no marco da presentación, con Luís Couto, na casa museo Ramón Aller de Lalín do libro En castellano no hay problema.

Forza e adiante!

Actos e máis actos, que boa falta fan

Saio agora mesmo para Ourense para unha conferencia de imprensa con compañeiras e compañeiros da zona sobre o ataque da Xunta contra o galego na educación infantil. Xa ás 20 h, presentarei na Biblioteca Florencio Delgado Gurriarán do Barco o libro En castellano no hay problema, xunto coa coordinadora da Mesa aló, a dinámica Susana Méndez.

Non me vai ser posíbel, pois, asistir ás necesarísimas concentracións convocadas para hoxe nas cidades pola Confederación Intersindical Galega, mais non podo deixar de animarvos a estardes alí a todas as persoas que poidades.

Presentacións e ecos de En castellano no hay problema

Mañá e pasado Queremos Galego e A Mesa das zonas do Deza e de Valdeorras organizan as presentacións do libro En castellano no hay problema. No Barco será mañá, quinta feira (xoves) ás 20 h na Biblioteca Florencio Delgado Gurriarán, coa compaña de Susana Méndez. En Lalín será esta sexta feira (venres) ás 20.30 na Casa Museo Ramón Aller, con Luís Couto e unha compañía musical moi especial. Desta última presentación fixéronse eco xa dúas radios e un xornal, como podedes comprobar nesta entrevista que publicou a edición do Dez de La Voz de Galicia.

Como ultimamente ando bastante a tope, a verdade é que souben de casualidade este sábado pasado que En castellano no hay problema está no terceiro posto de libros máis vendidos en galego que non sexan de ficción. Estou agradecido pola acollida, aínda que, é boa verdade, me prestaría moitísimo máis que este libro non fixese falta.

En todos os actos de presentación deste mes non só falaremos do libro o uda situación xeral da lingua, senón que se tentará que sexa un espazo para o intercambio de opinións e respostas á pregunta "Que facermos en concreto para responder agora o decretazo contra o galego?"

Aproveito tamén para ir indicando que o volume terá futuras presentacións o 25 de xuño en Soutomaior (con Nacho Carballal e Manuel Bragado, no Multiusos ás 20 h) e o 29 deste mesmo mes na Coruña (con Manuel Rivas, Iria Taibo e Manuel Bragado, na Casa Museo Casares Quiroga ás 20 h).

As novelas da memoria

Hoxe á noitiña participo no acto de presentación en Boiro do libro As novelas da memoria, estudo escrito polo investigador estadounidense John Tompson, profesor na Universidade do Estado de Montana. Nesta ligazón, en PDF, podedes consultar a listaxe de obras que se abordan neste traballo.

O acto organízano Galiza Nova da Barbanza e a asociación Barbantia.

Núñez Feijóo tira 5 millóns de euros para reducir a presenza do galego no ensino

Que se coñeza: Alberto Núñez Feijóo, en pouco máis dun ano como presidente da Xunta, malgasta un mínimo de 5 millóns de euros só en reducir a presenza do galego no ensino. A súa última novidade: tirar á cañeira 190.000 libros de texto, valorados en 3,8 millóns de euros, polo feito de que están en galego. É isto un gobernante serio, responsábel, cívico...?

Sobre isto trata o artigo que publico esta semana en Galicia Hoxe:

Indecencia, malgasto e galegofobia
A Xunta tira 190.000 libros de texto por estaren en galego

190.000 libros de texto gratuítos para as familias, adquiridos polo goberno bipartito, van ir parar ao lixo, a pesar de teren unha vida útil de dous anos máis. Así o recoñece a propia Consellaría de Educación aos medios de comunicación que se fixeron eco da noticia. O motivo? Eses manuais están en galego e refírense a materias científico-técnicas cuxa docencia no noso idioma quere prohibir o goberno Feijóo a través do decretazo 79/2010.

Cómpre que a sociedade o saiba. Temos que movernos por riba das mordazas mediáticas do PP para que se coñeza que o presidente da Xunta ordena deitar ao caldeiro do lixo todos estes manuais, cuxo valor económico a Asociación Galega de Editores estima en 3,8 millóns de euros. Todos estes libros de texto non son substituídos porque houbese algunha descuberta excepcional neses ámbitos de coñecemento que os convertese en anticuados, nin porque houbese mudanzas no temario, nin porque tivesen erros pedagóxicos, nin por ningún outro motivo racional e comprensíbel. O único que lles acontece é que teñen un erro insubsanábel, un pecado orixinal: están escritos en galego, ese idioma que “por tradición” (Jesús Vázquez Abad dixit) non está feito para disciplinas como as matemáticas, a física, a química e a tecnoloxía.

Cultural e pedagoxicamente, é unha vergoña, pois supón darlle un mazazo ao proceso de recuperación e extensión social da nosa desfavorecida lingua. Mais nos aspectos político e económico, non podemos menos que falar de indecencia. Porque é indecente que, na situación actual desta grave crise económica, o presidente da Xunta obrigue as familias a adquiriren 190.000 libros de texto novos, cun desembolso monetario importantísimo.

Trascendeu nalgún medio de comunicación que o Goberno galego valorou facer unha moratoria para que, a pesar da prohibición de docencia na lingua de Galiza nalgunhas materias, cando menos se permitise a utilización de todos estes miles de libros de texto. No entanto, os grupos máis reaccionarios dentro do PP, os que teñen a capacidade decisoria a día de hoxe neste partido, concluíron que era fundamental deixar clara a mensaxe de que non se ía permitir nada de galego. Que así se tiran polo desaugue 3,8 millóns de euros? Pois xa se sabe, esta Xunta non sabe nada do que significa a austeridade cando de atacar o noso idioma se trata.

Esta decisión é sintomática da forma de gobernar de Núñez Feijóo: propaganda sobre aforro da administración que despois non se corresponde coa realidade, discursos ampulosos sobre liberdade lingüística que se concretan en limitacións e prohibicións do galego, despreocupación polas economías familiares e comprensión polas grandes fortunas... Co que nos encontramos, en definitiva, é cun xestor pésimo que só é coñecido pola súa falaz propaganda da austeridade e polos seus ataques contra o galego.

Que a moderación no gasto por parte de Núñez Feijóo é pura mentira vese ben cando nos decatamos de que, en pouco máis dun ano, a Xunta dilapida un mínimo de 5 millóns de euros só en reducir o galego no ensino. Sumemos, se non, e para que ninguén acuse de engano nin manipulación, fagamos as contas tendo en conta só os datos oficiais (que, é curioso, son sempre as estimacións máis baixas).

Collamos, pois, a calculadora. A Xunta recoñeceu que nas próximas semanas vai presentar unha campaña para convencernos das bondades do decretazo contra o galego; o seu custo, segundo o secretario xeral de Medios, Alfonso Cabaleiro, é dun millón de euros (819.000 € máis o IVE). O cambio das Galescolas a Galiñas Azuis, destruíndo o modelo pedagóxico en galego que fora eloxiado polo Consello de Europa, significou un desembolso das arcas públicas, segundo datos achegados pola Consellaría de Traballo e Benestar, de 40.000 €. A pseudoconsulta trampeada que se formulou ás familias o ano pasado significou un gasto público de 160.995 €, segundo indicou o secretario xeral de Política Lingüística (aínda que este dato ten moi pouca fiabilidade, é o oficial). A todo isto teriamos que agrecentarlle agora os 3,8 millóns de euros en libros de texto que irán para a cañeira, segundo a valoración da Asociación Galega de Editores. Seguro que faltan cousas por termos presentes, mais só con isto dá a cifra calafriante dos cinco millóns de euros. E só no referido a reducir a presenza do galego no ámbito educativo.

Mais sabe a cidadanía isto? Sabe que o presidente que realiza discursos inzados de chulería e prepotencia sobre “liberdade lingüística” e “austeridade” está a malgastar o diñeiro público en atacar o galego e en reducir os dereitos lingüísticos? Na nosa man está utilizarmos todas as ferramentas ao noso dispor para que se saiba.

Redúcese a pluralidade

Estes días non puiden atender nin este blog nin as redes sociais co mínimo tempo que habitualmente lle dedico. Asuntos persoais e de traballo impedíronmo, mais agardo ir retormando agora o ritmo.

Neste mediodía, nun momento de relax antes de terminar o artigo que mañá publico en Galicia Hoxe, estiven a botarlle un ollo ao que botaban na televisión. Zapeando, pasei por Intereconomía e Popular TV, dúas emisoras cun historial excesivamente longo de manipulación informativa, negación da ética xornalística e falta dunha mínima pluralidade. Na televisión dos bispos a esa hora emitían un pseudodebate que cumpría con todos estes aspectos.

Alguén podería dicir: ben, isto é a liberdade de expresión. Mais para que houbese tal liberdade real deberiamos poder encontrar entón entre as dúas ducias de canles que nos chegan coa TDT algunha que representase as ideas e as visións do mundo doutros grupos sociais existentes que non achan espello televisivo onde se expresaren ou ollaren.

Todo isto dito sen termos aínda presente a cuestión crucial do idioma. É rechamante que, no espazo do pequeno ecrán, a lingua galega teña hoxe unha presenza cualitativa (en TVE, mesmo cuantitativa) moitísimo máis reducida que a que tiña hai vinte e cinco anos.

Esta situación non vos parece unha irregularidade democrática?

Sei que ten difícil solución, mais non penso que sexa algo que poidamos menosprezar ou desconsiderar alegremente.

Unha consulta trampeada

Informes xurídicos de altísimo nivel din que esta consulta pode ser ilegal. Ademais, todas as asociacións e federacións de nais e pais (excepto a CONGAPA) rexeitan este cuestionario. Mais non é só iso.

É que o presidente da Xunta mente unha vez e outra con tal de atacar o galego. Que "liberdade de escolla dos pais" hai nunha pregunta fraudulenta, formulada como anexo e de tal forma que unha persoa responda que lle fala en castelán ao seu fillo ou á súa filla sen saber que así está a pedir que todo o ensino do seu neno, da súa nena e da súa clase sexa en castelán? Por que esta información non se dá? A que lle ten tanto medo Alberto Núñez Feijóo?

Xuntas a Madonna con Raffaella Carrá...

Pois desa unión de Madonna e Raffaella Carrá podería saír o último vídeo de Lady Gaga para o tema "Alejandro", unha das cancións máis feas desta cantautora (?).

Mais o que non se pode negar é que:

a) Este clip fai máis interesante a canción.

b) Dará que falar.

A presentación de En castellano no hay problema en Paiosaco

As próximas presentacións de En castellano no hay problema serán no Barco de Valdeorras o día 17, en Lalín o 18, en Soutomaior o 25 e na Coruña o 29. Irei dando máis detalles. Igual que terei que ir subindo a este blog fotografías das presentacións pasadas (en Santiago, Ribeira, Paiosaco, Cambados, Corcubión, Ourense, Barcelona e no Campus das Lagoas de Vigo). Por certo, se alguén ten imaxes dalgún deses actos, que mas pase, por favor, ou que as suba ao facebook e me etiquete.

Deixo aquí de momento uns vídeos co que foi a presentación da obra en Paiosaco, na Laracha, o pasado 14 de maio. Gravouno e subiuno ao youtube Xosé Cotelo.

Estes asasinatos non poden quedar impunes

Amnistía Internacional comezou unha campaña de envío de mensaxes ao Ministro de Defensa do Estado de Israel, Ehud Barak, cos seguintes obxectivos:

a) Que se abra unha investigación internacional críbel e independente sobre o acontecido no asasinato en augas internacionais dos pacifistas que levaban axuda humanitaria a Gaza.

b) Que faga públicas as regras de intervención ditadas ás tropas de elite que participaron neste mortal ataque.

c) Que se levante o bloqueo a Gaza.

Podedes participar nesta ciberacción clicando na seguinte ligazón (non encontrei esta campaña nas páxinas de Amnistía Internacional en portugués e o web da sección do Estado español de Amnistía aínda non ten versión en galego).

Achei tamén na páxina xeral de Amnistía estoutra campaña para deter as demolicións dos fogares palestinos.

Participemos! Leva menos de dous minutos asinar esas dúas mensaxes. Con moi pouquiño tempo, amosaremos a nosa solidariedade e faremos que, cando menos, se escoite a nosa voz.

Entrevista n'A Nosa Terra con motivo da saída do libro En castellano no hay problema

No último número do semanario A Nosa Terra publican unha entrevista comigo con motivo da saída do libro En castellano no hay problema. Podedes consultar o resultado da conversa con Horacio Vixande nesta ligazón.

Polo demais, tentade non facerlle moito caso aos comentarios anónimos, que se ve que hai alguén obsesionado con insultarme e difamarme, desde inventarme un currículo paralelo até facer xogos bastante parvos co meu apelido, pasando pola homofobia máis casposa. Moito teñen para rañar de tanto que lles proe! Pois que rañen, ho, que rañen!

En galego tamén se fai ciencia

É excelente a campaña presentada polas tres universidades galegas no momento en que o goberno de Núñez Feijóo prohibiu por decreto a docencia no noso idioma das materias científico-técnicas en primaria e secundaria.

Para reflexionarmos e actuarmos:

En galego tamén se fai ciencia from En galego tamén se fai ciencia on Vimeo.