A miña avoa, que nunca estivo na capital portuguesa, escoiteille moitas veces o coñecido dito sobre a beleza lisboeta. Esta fin de semana estou percorrendo de novo as súas rúas, ollando de novo desde os seus miradores e caendo no vicio das súas librarías.
Entre outras actividades, onte gocei do musical Um violino no telhado. Ademais da boa posta en escena, non puiden deixar de matinar no bo que sería para a normalización da nosa lingua e cultura que espectáculos como este tamén tivesen distribución e divulgación no norte do río Miño.
Entre outras actividades, onte gocei do musical Um violino no telhado. Ademais da boa posta en escena, non puiden deixar de matinar no bo que sería para a normalización da nosa lingua e cultura que espectáculos como este tamén tivesen distribución e divulgación no norte do río Miño.
Nenhum comentário:
Postar um comentário