Non sei se será porque ás veces teño a memoria de Doris en Procurando a Nemo ou se será que simplemente apliquei aquela coñecida frase de Groucho Marx: "Nunca esquezo unha cara, porén coa súa farei unha excepción".
O caso é que non me decatei até onte de que a nai anónima que denunciaba que non quería que o seu fillo non tivese nin un só libro en galego (o único que ten!) é tan anónima, tan anónima, que resulta que ten actuado como portavoz de Galicia Bilingüe en varias ocasións, por exemplo neste debate en Correo TV en xaneiro do ano pasado:
Nenhum comentário:
Postar um comentário