O acto de onte na sala Capitol deunos unha tremenda recarga de enerxía de cara ás concentracións expansivas que a plataforma Queremos Galego convocou para o día 17 de maio. En canto teña os vídeos do acto, subireinos ao blogue.
Mais hoxe quería falar doutra cousa, porque cando voltei á casa, despois deste intenso sábado, souben da triste noticia do falecemento de Ernesto Sabato, cando faltaban xa pouquiñas semanas para o seu centenario.
O meu encontro coas letras de Sabato foi hai xa ben de anos. Comprara unha das súas obras nunha libraría de Compostela que estaba de saldo por cambio de negocio. A adquisición chegou, así, xunto con outros moitos volumes, que arrombei nalgunha estante da casa coa intención de deixar para ler en mellor ocasión.
Meses despois, ordenando un pouco o piso, deume por botarlle un olliño a ese libro que tiña medio esquecido. As súas páxinas atrapáronme de tal xeito, sen agardalo, sen planificalo, que non puiden parar até finalizar a historia ese mesmo día. Había moito tempo que non me acontecía algo así.
O romance titulábase El túnel. Comprendede que, despois do arrebato que me provocou, non puidese menos que declararme, desde ese momento, admirador deste autor do que despois descubriría máis facetas, máis matices, máis marabillas.
Nenhum comentário:
Postar um comentário