As mulleres ollan para as mulleres
non teño case certezas
mais sinto na pel
e alén
nun lugar do meu corpo que non ten sitio
unha engra de aceiro incandescente
caer
recoñézome escrava da miña propia dor
mais non máis
nunca máis
submisa do teu verso
machista.
(María Rosendo, Nómade)
Nenhum comentário:
Postar um comentário