Catro apuntamentos sobre o accidente

Penduro aquí outras ligazóns por volta do accidente ferroviario do pasado día 24. Penso que poden ser útiles para peneirar, no medio da actual sobreinformación, algúns aspectos fundamentais sobre o que xa aconteceu, sobre o que está a acontecer agora e o que pode acontecer no futuro.

• "Falló la coordinación durante el rescate", unha reportaxe de José Precedo e Luis Gómez.
• Entrevista ao psicólogo Miguel Anxo García, realizada por Lorena Pose.
• "O comboio podía ir até a 220 quilómetros/hora a só 300 metros da curva da Grandeira", apuntan desde Sermos Galiza, recollendo informacións de El Mundo.
• "O tramo do accidente tiña o sistema de seguridade analóxico de hai medio século", explícanos Antonio Ruiz del Árbol. Así, cun investimento non superior aos 12.000 euros podería evitarse esta traxedia. A pregunta, claro, é cando vai estar activo un sistema decente.

Oito ligazóns sobre a traxedia de Angrois

Penduro aquí algunhas ligazóns que me están a ser de especial utilidade para ir sabendo e comprendendo máis sobre o que está a acontecer por volta do horríbel accidente do 24 de xullo:

• "O maquinista como novo Mangouras", artigo de Xosé Manuel Pereiro.
  
• "Todos podíamos haber ido en ese tren", artigo de Manuel Fernández Blanco.
  
• "La canguro del maquinista", artigo de Manuel Jabois.
  
• "Os medios no accidente de tren de Santiago de Compostela", valoración inicial do Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia, desde a cal encamiñan ao "Decálogo de recomendacións para medios e xornalistas de sucesos de catástrofe".
  
• "Spain train crash: human error over decades, not just seconds", artigo de Miguel-Anxo Murado.
• "78 muertos, 12 preguntas sobre el accidente de tren en Santiago", información realizada por tres xornalistas de El País: Mónica Ceberio Belaza, David Reinero e Ramón Muñoz.
  
• "Desalmados", editorial do xornal electrónico Terra e Tempo.
  
• "Feijóo fala de “intereses económicos” de empresas en desacreditar a alta velocidade española", informa o xornal Sermos Galiza. Como ben dixo o seu director, Xosé Mexuto, "A que se dedica Feijóo: a defender os intereses de GZ ou a ser o comercial do AVE espanhol?"

Vivan as nacións do mundo, tamén a nosa!

Mañá é o Día da Patria Galega, unha xornada de reivindación de que a nosa nación existe e de que quere continuar a existir; de que, fronte os cantos ao individualismo e á uniformidade, nós queremos manter o noso contributo á diversidade de culturas e de países da humanidade, a nosa aposta polos lazos colectivos.

Non estamos en bos tempos para esta reivindicación con claridade e franqueza, así que cómpre que multipliquemos os esforzos para enviarmos a nosa mensaxe con tanta claridade como pedagoxía. Vainos a vida nisto.

Na tarde e o serán dos festexos de mañá estarei polo posto da Mesa no Festigal, no cal teremos este ano varias sorpresas, en especial a exposición de materiais de empresas colaboradoras co proxecto Abertos ao Galego. Vide facer unha visitiña!

Viva a patria galega, existente e resistente!

Máis que a tortilla de patacas con xamón

Este foi o debate en ViaV

Penduro o vídeo do debate en que participei en ViaV sobre a situación do galego, que ten como punto de partida a nova tentativa da Xunta de Galiza de continuar coa súa política contra o noso idioma no ensino, á marxe do que estipula a lexislación ou do que ordenan diferentes sentenzas xudiciais.

Continuamos!

De momento, esta é a miña canción do verán

Cando menos a día 5 de xullo de 2013, este temazo de Stromae é o que máis soa no meu carro. Gozade tamén del!



Aquí, o vídeo completo:

Hoxe en ViaV

Convidáronme desde V televisión a participar esta noite na primeira parte do coñecido programa de actualidade que conduce Fernanda Tabarés. O tema central para tratar é a decisión do goberno da Xunta de continuar coas pseudoconsultas ás familias, a pesar de que foi un punto tombado polo Tribunal Superior de Xustiza de Galiza en varias sentenzas. Así, a Xunta di por unha banda que non recorre as sentenzas, mais pola outra banda actúa como se tales sentenzas non existisen. Sobre isto reflexiona tamén hoxe en Sermos Galiza Anxo Louzao, secretario nacional da CIG-Ensino, no artigo "O galego, a impunidade e a mentira".

Non se poden chamar "consultas" unhas preguntas amañadas, cuxos resultados non son públicos e que só se teñen en conta para reducir a presenza do galego na escola. Pensemos, por exemplo, que as únicas "consultas" de que se coñeceu o resultado, as realizadas en 2009, o que facían era apoiar o decreto entón en vigor, o que garantía cando menos o 50% do ensino no noso idioma.

Mais deixemos iso de lado un momento e preguntémonos en voz alta como é que un goberno tan xordo ás reivindicacións sociais, tamén no ámbito educativo (bolsas, comedores, despedimentos de profesorado, etc., etc.), pon tal empeño en finxir que escoita neste punto. É evidente que se trata dunha falsa escolla.