Hai moitas razóns para a esperanza

Un vicio moi noso (aínda que hai quen di que importado) é darlle sempre menos valor ao que se consegue nesta nación e a tendencia a percorrer os camiños como se estivésemos nunha procesión de flaxelantes. Algo diso vexo nalgúns comentarios que circulan pola rede.

Eu, que queredes, aínda que estou preocupado polo ascenso dos fascismos noutros países, vexo moitas razóns para a esperanza. Galiza mantén a súa voz en Europa, o PP baixa a uns niveis históricos e o nacionalismo galego resiste contra todo prognóstico, cunha liña soberanista máis acentuada e tras unha nova campaña en que a forza da militancia e unha excelente candidata lograron superar as novas toneladas de lixo e mordazas que se lle envorcaron.

A división da esquerda española fai que emerxa unha forza electoral nova, Podemos, sobre a cal aínda haberá moito para falar. Antigos votantes do PP parece que ficaron na casa (talvez algúns fosen para eses 20.000 máis para UPyD, mais case ningún para Vox) e talvez poderían reactivarse no futuro. Ora ben, unha cousa que nos recordan tamén estes resultados en que a esquerda supera amplamente o PP, é que a maquinaria electoral da gaivota non é invencíbel. Parabéns a toda a xente que axudou para iso, cunha aperta máis forte para todas e todos os que depositaron o seu voto en clave galega.