Un poema de Eduardo Pondal para a Noiteboa

Nestes versos non está o típico "espírito de Nadal", mais eu si que vos desexo unhas boas festas e, como non estou certo de se voltarei por aquí nos vindeiros días, tamén aproveito para botarvos unha bendición laica que vos leve a un 2015 de moita saúde, algo de diñeiro e excedentario en amor.

Noiteboa, Noiteboa...!
Cal é a noite en que o ánimo turbado
non é de negras furias desgarrado,
que o corazón de sangre non se escoa...?
En vano, en vano o noso esprito soña,
en vano se consola do seu erro;
do seu sono o desperta un rei de ferro,
unha pantasma aspérrima e grandoña.

Eduardo Pondal, 24 de decembro de 1905