Póñome a ler o relatorio anual da Plataforma per la Llengua sobre a situación do catalán. Na epígrafe vinte e dúas encóntrome co dato de que o idioma de Galiza continúa nun posto destacado entre as linguas iniciais de varios miles de veciños e veciñas do Principat, froito da emigración de hai décadas, mais tamén da emigración máis recente. Procuro pola rede e vexo algunha informacións máis sobre eses datos do inquérito de usos lingüísticos realizado en 2013. Hai que lembrar que nese 10% hai case 300 idiomas, polo que a emigración galega continúa a ter un peso cualitativo e cuantitativo importante neste país.
O estudo que me achega máis luz sobre esta situación somerxida é este, realizado por Sabela Labraña, que até hai unhas semanas foi profesora na Universitat de Barcelona e que conta entre esas 33.200. (Trinta e tres mil duascentas persoas! Hai máis falantes iniciais de galego en Cataluña ca habitantes teñen concellos como Ribeira, Lalín, Monforte...!)
Na miña última visita á capital catalá vin que na paisaxe urbana continúa a haber moitísimos bares ou restaurantes co nome en galego -o meu preferido foi Cañota-, algúns cun topónimo galego castelanizado e, nun único caso, vin tamén un catalanizado. Porén, boa parte deses estabelecementos xa só teñen de Galiza o nome, pois están rexentados por emigrantes procedentes de Asia.
Non coñezo ningún estudo sobre esas denominacións galegas de empresas en Barcelona e/ou Cataluña. Se alguén souber da súa existencia, por favor que o socialice comigo, pois gustaría moito de o ler.
Nenhum comentário:
Postar um comentário