E se nós non somos nós, quen será nós?

Videocreación de Alberte Calo a partir dun texto de Atravesar o fantasma.

Poesía sobre lingua (5): "Deixamos morrer a fala"

Deixamos morrer a fala,
esquecemos o pasado.
E hai quen di que Galiza
moito leva progresado!

(Manuel María, Escolma de poetas de Outeiro de Rei, 1982)

Manuel María e a tribo incomprensíbel

Esta semana comecei en Sermos Galiza unha pequena serie de comentarios por volta deste noso poeta nacional, que ademais recibe merecida homenaxe neste ano polas Letras.

Ligazóns ao desvío para un vinte e catro de abril

• Evento no Facebook do acto da véspera do 25 de abril en Caldas de Reis.
• "Os contratos da Xunta", Pilar García Negro.
• "Crise no Brasil", Perry Anderson.
• "A nosa revolución de abril", Francisco Rodríguez. 
• "As razóns do galego", Agustín Fernández Paz. 
• "Sobre a Feira do Livro de Buenos Aires", Alfredo Ferreiro. 
• "Autopistas del Atlántico" responsabiliza a Xunta da deturpación de topónimos nas autoestradas galegas. 
• "Los abuelos nunca mueren, solo se hacen invisibles", Enrique Orschanski.

Poesía sobre lingua (4): "Quen poderá dun pobo envilecido borrar vergonza tanta?"

Dos pátridos acentos,
infames renegaran,
e tiveran parolas
de servos e de parias,
e as mólidas notas,
imbéciles trocaran
p'r uns escuros acentos de ferro
dunhas gentes estrañas.

Por palabras alleas
as súas propias deixaran,
tan doces e harmoniosas,
e garridas e brandas,
cal das súas furocas montesías
as falangueiras augas,
qu' a derregar descenden
os prados costentos e verdes da patria.

Quen poderá dun pobo envilecido
borrar vergonza tanta?

(Eduardo Pondal)

Por que A Mesa?

A Mesa fai 30 anos. Os días 18, 19 e 20 de abril de 1986, realizáronse unhas xornadas en Santiago de Compostela que concluíron coa creación da maior asociación cultural de Galiza. Como é que lle podemos dar os parabéns?

Ligazóns ao desvío para un dezasete de abril

• "O libro práctico no tempo da internet", César Lorenzo Gil.
• "Sete nomes para o fillo menor", no Portal das Palabras. Non podo deixar de pólo, pois eu son o fillo menor dun pai que foi o fillo menor e dunha nai que é tamén a filla menor :)
• Morrey Shangay Lilly.
• "1916: unha terrible beleza naceu. A cen anos de dous feitos claves para o nacionalismo", Manuel Vilar Álvarez.
• En 8 de cada 10 fogares de Galiza xa non vive ningún menor de 16. Aquí, a táboa do Instituto Galego de Estatística.
• "BNG-CIG as razóns dunha convivencia difícil", interesante e valente artigo de Manuel Veiga. Adiante co debate!

Poesía sobre lingua (3): "A fala", Lois Diéguez

A FALA

Perderte é ficar mudos,
matar a conciéncia popular,
esmorecer,
esvairse nunha Terra
sen froito e sen ledícia,
aguniar no tempo conquistado,
entregar o futuro ao nemigo.

Nen pistolas nen leis
poderán contra ti.
Sulagaremos as illas
onde te queren gardar.
Derrubaremos os museos
que están a construir
para ti.

(O ferro dos dias, Lois Diéguez, 1982)

Un matrimonio homosexual no século XI

Este sábado é o aniversario, así que non podía deixar de o comentar no espazo semanal en Sermos Galiza:

Ligazóns ao desvío para un dez de abril

• "Lenguas y acentos", Ángel Carracedo. Non puxera no meu blogue este magnífico artigo, e non podía ser. Se non o lestes, recoméndovolo e anímovos tamén a que o difundades :) 
• "Bicos contra a homofobia na USC", Sermos Galiza.
• "Moreno Cabrera denuncia os perigos do bilingüismo forzoso", Cibrán Arxibai. A sociolingüística galega díxoo mil veces, así que a ver se dicíndoo un profesor madileño vai :) 
• "Render contas ou pagar rendas?", Alberte Souto.

Poesía sobre lingua (2): "Diversos són els homes i diverses les parles", Salvador Espriu

Diversos són els homes i diverses les parles,
i han convingut molts noms a un sol amor.
La vella i fràgil plata esdevé tarda
parada en la claror damunt els camps.
La terra, amb paranys de mil fines orelles,
ha captivat els ocells de les cançons de l'aire.
Sí, comprèn-la i fes-la teva, també,
des de les oliveres,
l'alta i senzilla veritat de la presa veu del vent:
"Diverses són les parles i diversos els homes,
i convindran molts noms a un sol amor."

(Salvador Espriu, La pell de brau, 1960)

Penso que se entende ben, mais por aquí deixo a miña tradución:

Diversos son os homes e diversas as falas,
e conviñeron moitos nomes a un só amor.
A vella e fráxil prata convértese en tarde
parada na claridade sobre os campos.
A terra, con trampas de mil finas orellas,
cativou os paxaros das cancións do ar.
Si, compréndea e faina túa, tamén,
desde as oliveiras,
a alta e sinxela verdade da presa voz do vento:
"Diversas son as falas e diversos os homes,
e convirán moitos nomes a un só amor".

O sacrificio de Núñez Feijóo

O comentario desta semana en Sermos Galiza:

Ligazóns ao desvío para un tres de abril

• "La epidemia silenciosa", Miquel Bassols.
• "Sobre o 'dereito a decidir' e a necesidade de sermos nación", Suso de Toro.
• "A Marea - Podemos, unha crítica nacionalista", Manuel Veiga
• "Sobre o estilo do manifesto comunista", Umberto Eco (tradución ao castelán). 
• "Reivindican o acceso aos arquivos militares relacionados co franquismo", nova no xornal Ara. 
• "O salario das mulleres é inferior ao dos homes en todos os países desenvolvidos", nova no xornal Expansión. Sorprendeume moito que entre os estados que teñen unha fenda salarial maior están os Países Baixos (20,5% de diferenza) e Finlandia (20,2%).
• Miquel Bassols: “Freud era un misógino contrariado, pero se dejó enseñar por las mujeres”. Moi ben esta entrevista, excepto a estrañísima última pregunta, que son incapaz de entender a que vén e coa cal Bassols sabe tomar unha moi boa saída.
• "El gráfico que muestra que en España tenemos horarios muy raros". E iso que non falan do caso concreto de Galiza, que é moito peor