- Galiza Cultura premia Francisco Rodríguez polos 50 anos de servizo á cultura galega.
- "Canso da propaganda, incluso da propia", Manuel Veiga.
- Entrevista a Manuel Ferreiro, sobre Eduardo Pondal, no Diario Cultural da Radio Galega.
- "Un inesperado engadido onomástico", Xosé María Lema.
- "Cal é a axenda de ruptura democrática?", Ximena González.
- "Rusia, un bocado demasiado grande", Manuel Veiga
- "Preparando un centenario", Francisco Rodríguez.
26 de mar. de 2017
Ligazóns ao desvío para un vinte e seis de marzo
Enviar por e-mailPostar no blog!Compartilhar no XCompartilhar no FacebookCompartilhar com o Pinterest
Nenhum comentário:

12 de mar. de 2017
Ligazóns ao desvío para un 12 de marzo
- "A cabeza do dragón é o final dunha anomalía: imos facer a obra dun grande autor". Entrevista a Quico Cadaval por Alberto Ramos.
- Xa está na rúa Galegocalantes e galegofalantes. Xa me contaredes que vos parece!
- "Rosalía de Castro hoxe", Pilar García Negro.
- "De papas, escaravellos e avelaíñas", Xoán Costa.
- "Os átomos, o espazo baleiro e a opinión", Santiago Jaureguizar.
Enviar por e-mailPostar no blog!Compartilhar no XCompartilhar no FacebookCompartilhar com o Pinterest
Nenhum comentário:

6 de mar. de 2017
Voltar
A
palabra do día que a Real Academia Galega nos di que debemos fumigar é voltar. É un dos grandes problemas do galego: que usamos palabras que
se diferencian do español. Por fortuna, a Real Academia Galega está aí
para evitalo.
Dinnos que debemos apartar esa forma porque é un "lusismo" e que nunca fixo parte do "noso sistema". Sorprende que se poidan declarar esas cousas como se fosen verdade. Cunha moi sinxela procura en internet, encontrámonos por exemplo con que é un verbo que rexistra frei Martín Sarmiento no século XVIII na súa Colección de voces y frases de la lengua gallega e que utiliza tamén no Coloquio:
Xa sabiamos que a Real Academia Galega non está, tristemente, á altura do noso tempo, mais cando menos debe reclamárselle un mínimo de rigor.
Dinnos que debemos apartar esa forma porque é un "lusismo" e que nunca fixo parte do "noso sistema". Sorprende que se poidan declarar esas cousas como se fosen verdade. Cunha moi sinxela procura en internet, encontrámonos por exemplo con que é un verbo que rexistra frei Martín Sarmiento no século XVIII na súa Colección de voces y frases de la lengua gallega e que utiliza tamén no Coloquio:
Alí as meniñas, as mozas, os nenos,Figura despois en escritos e coplas populares do século XIX e, de aí, chega até a literatura culta que se vai conformando. Dito doutro xeito: asoma a cabeza cando o galego logra pasar á escrita.
as vellas, os mozos, os homes, os vellos,
que veñan, que VOLTEN, á vila, ao eido...
Xa sabiamos que a Real Academia Galega non está, tristemente, á altura do noso tempo, mais cando menos debe reclamárselle un mínimo de rigor.
3 de mar. de 2017
Assinar:
Postagens (Atom)