- "O pai verdadeiro", Fidel Vidal.
- A empresa concesionaria do transporte sanitario do 061 e do transporte hospitalario da área de Vigo prohibe a comunicación en galego entre o seu persoal. Grazas á Mesa por denuncialo. Algunha institución vai facer algo?
- A xornalista catalanoparlante que noutra noticia de Antena 3 se converte nunha muller que non entende catalán...
- "Non, non e non", Marica Campo.
22 de out. de 2017
Ligazóns ao desvío para un vinte e dous de outubro
15 de out. de 2017
Ligazóns ao desvío para un quince de outubro
- "Así espiaba a CIA aos maquis do Exército Guerrilleiro de Galicia", Eduardo Rolland, Gciencia.
- Documento da CIA sobre a situación do Partido Galeguista en 1947.
- Pregunta do deputado Mikel Legarda do PNV. A súa réplica, moi ben argumentada, merece ser escoitada.
- "Mike Oldfield", Bieito Romero, La Voz de Galicia.
"O son do ar", versión Luar na Lubre:
"O son do ar", versión Mike Oldfield:
Enviar por e-mailPostar no blog!Compartilhar no XCompartilhar no FacebookCompartilhar com o Pinterest
Nenhum comentário:
Etiquetas:
Bieito Romero,
Catalunya,
Daniel Castelao,
Eduardo Rolland,
Exército Guerrilleiro de Galiza,
guerrilla,
Juan Ignacio Zoido,
Luar na Lubre,
Mike Oldfield,
Mikel Legarda,
música,
Partido Galeguista,
PNV
14 de out. de 2017
"Yo, que he sido la mejor bailando reggeaton"
Onte fun ver La llamada. A pesar dalgunha baixada de ritmo e algunha diminuta incoherencia a que lle dei importancia (por exemplo, unha monxa ten que ter moi clara a xerarquía e non pode pretender falar co papa por teléfono), a verdade é que o pasei moi ben, que me rin moito e que, mesmo nos seus desfases, me pareceu... verosímil.
Explícome. As freiras lembráronme ao colexio en que eu estudei de neno e o ambiente do campamento pareceume tal cal o de toda a propaganda que nos daban. Moitas cousas que semellan de humor absurdo na verdade son realistas, ou máis ben suavizan co humor unha realidade que ten un punto sádico.
As actrices están fantásticas, mais de todas elas salientaría Anna Castillo e a secundaria María Isabel Díaz, ambas tan auténticas que parece que as súas personaxes están gravadas cunha cámara oculta.
Non podo negar que estou predisposto para os musicais, así que era difícil que non saíse cun sorriso de orella a orella despois de todas esas cancións divinas -Whitney Houston incluída- e esa fabulosa traca final.
Explícome. As freiras lembráronme ao colexio en que eu estudei de neno e o ambiente do campamento pareceume tal cal o de toda a propaganda que nos daban. Moitas cousas que semellan de humor absurdo na verdade son realistas, ou máis ben suavizan co humor unha realidade que ten un punto sádico.
As actrices están fantásticas, mais de todas elas salientaría Anna Castillo e a secundaria María Isabel Díaz, ambas tan auténticas que parece que as súas personaxes están gravadas cunha cámara oculta.
Non podo negar que estou predisposto para os musicais, así que era difícil que non saíse cun sorriso de orella a orella despois de todas esas cancións divinas -Whitney Houston incluída- e esa fabulosa traca final.
10 de out. de 2017
Atravesar o fantasma, finalista do Mondoñedo 10
O meu libro Atravesar o fantasma foi preseleccionado para o premio Mondoñedo 10, que recoñece o mellor poemario publicado no último decenio, entre 2007 e 2016. Estou feliz e agradecido.
A imaxe pertence á presentación en Bueu.
Assinar:
Postagens (Atom)