De casualidade, chega tamén ás librarías o poemario que se desborda cando toca falar da súa doenza e da súa morte.
Sei que é casualidade absoluta, mais por un segundo póñome místico e imaxino que non foi fortuíto que os exemplares dos libros chegasen ao almacén de Galaxia uns días máis tarde do previsto. E síntome, non sei, algo así como satisfeito, porque lle envío versos xa que non podo chamala por teléfono.
Sei que é casualidade absoluta, mais por un segundo póñome místico e imaxino que non foi fortuíto que os exemplares dos libros chegasen ao almacén de Galaxia uns días máis tarde do previsto. E síntome, non sei, algo así como satisfeito, porque lle envío versos xa que non podo chamala por teléfono.
Nenhum comentário:
Postar um comentário